Babam imamdı. Doğu Karadeniz’in şirin bir köyünde.Arılarımız,2 tane ineğimiz,1 tanede uzun kulak keçimiz vardı. Annemle çaşur otu bazen de keven yapmaya giderdik gavur dağına. Ziyarete buğday ekerdik. Derenin kenarına bostana fasulye patates ekerdik. Yukarı bahçede derenin kenarındaki uzun armudu taşlardık. Ulugala yolunda alıç toplardık. Bazen de borodor yolunda kavak mantarına giderdik.

Adem öğretmenim bizi Karakaya  tepesinde çaşur mantarı toplamaya götürmüştü. Orada taştaki yosundan elimize kına yapmaya çalışırdık. 

İlkokul, çocukluk zamanları... 

85 li yıllar. Kenan Evren vardı. Turgut Özal vardı. Halen çalışan babamın eski bir radyosu vardı.TRT ve iran’ın sesi radyosundan haber dinlerdik. Radyomuz pilliydi. Pili çok çabuk bitmesin diye sadece haberleri dinlerdik. Elektirik yoktu. Dediler ki köye elektirik gelecek eşeklerle direklere su, toprak çektik. Trafodan evlere elektirik verildiğinde de köyde bir bayram havası. Her gün olmasa da en az hafta da bir, Fatma anamın, ki kendisi anam olur, elinden geçeceksin tej içerisinde...Soba yakılır güğümle sular üstüne konur. Gürül gürül kaynar. Kalıp sabunlar. Çocuk değilim diye istediğin kadar bağır ama sırtını yıkayamadığın için, anam tarafından iyice yoğrulmaya hazır ol. (Canım anam, öpüyorum avuçlarından...)

Tenekeden yapılma, yanları 20 cm kadar yüksek, yayvan, 1 kişinin sığabileceği içinde yıkanma aparatı, TEJ veya TEC

Tej, ses yapmasın diye altına serilen kalınca çul serginin üzerine konur, malum tenekeden. Yakınında irice bir kovaya karerlenmiş (ılıtılmış) su, annem serçe parmağı ile kontrol ederdi sıcak mı diye., annemin güzel elleri ile ördüğü kalınca, orlon ipinden lif ve olmazsa olmaz bir kalıp beyaz sabun... Şampuan mı, o zamanlar adını bile bilmiyoruz. Duş jelimi töbe haşa.

Tejin içine oturan çocuk, su derecesi ne olursa olsun, meşebe ile ilk su döküldüğü anda mutlaka ama mutlaka yanma efekti verir ve ilk azar böylece anadan gelir... Neyse, biraz da ağlamaklı ses ile suyun yaktığı anlatılır ve ana, kovaya 1 meşebe soğuk su ilave eder ve 1 kalıp sabunun ilk darbesini kafatasınızda hissedersiniz. Biraz ovma sonrasında büyük ihtimalle gözler yanar ve su koştururken 2. azar çoktan gelmiştir, gözlerini açtığın için. Eğer su ısısına bir kaç kez itiraz edersen, benimde bir kaç defa olduğu gibi, önce meşebe kafaya iner, eğer kırılmış ise, bu kırık yüzünden 2. darbe kaçınılmazdır. Meşebeyi mundar eden, senin kafanda kırılmasına sebep olan sensin çünkü ... Köpürtülen lif ile zaten narin olan çocuk bedeniniz, kirinizin çıkması adına sertçe oğuşturma sebebiyle kızarır... Ama hamam da bile böyle kese zordur. Adı üstünde, ana kesesi... Hatırlıyorum, o çağlarda zorla teje oturanlardandım, tej demek, kafaya sabun veya meşebe darbesi demekti...Aralık duruluk baştan aşağı kirler baştan aşağı.

Nihayet durulanır ve çıkarsınız. Kirli su taşınarak atılır ve tej kaldırılır. Ortama sinen sabun kokusu, eğer bir de mevsim kış ve soba varsa, tüm odaya enfes bir şekilde eşlik eder... Dışarıdan gelen biri, bir uşağın yıkandığını, saçlarının ıslaklığından ziyade, işte o kokudan anlar. Kış ise sabonon borusuna elleri tutarak namın beni kurulamasını çok severdim. Hele sobanın fırının da kartol var ise birde köy çökeleği o gün akşamlar olmasın. 

2. banyo keyfine kadar işte o tej, biraz da pas tutar. Ama köylerde her evin vazgeçilmezidir, delinmesin yeter. Bir çok yerde, kiler evinden duvara asılırdı. 

Tej, başka yerlerde başka isimler ile anılabilir elbet. Bizim köyde adı TEJ idi. Ve o tej de ana dayağı, sabun darbesi, meşebe tokatı yemeyen bir yaştaşım olmadı...

Şimdilerde kombinin ısıtttığı suyu herkes kendisine özel şampuanı ve duj jeli Çin yapımı plastik lif ve saç kurutma makinesi ile bir banyo keyfi.

Hangisi mi?

Ben çocukluğumu özledim. Köyümü özledim.

Eski günleri özledim.

İyi hafta sonları..

Saygılarımla